We dachten altijd dat we het wel meevielen. Tuurlijk, we zitten op onze telefoon. Maar we praten ook nog met elkaar. Toch?
Totdat één van ons (oké, Marieke) tijdens het eten zei: “We zitten hier met z’n allen aan tafel – behalve jij dan, met je telefoon.” En ja hoor, daar zat hij weer. Even een mail checken. Even dat ene appje beantwoorden. Even, even, even. Tot het hele moment alweer voorbij was.
Het idee: minder scherm, meer leven
We besloten het anders te gaan doen. Minder scherm, meer aandacht. Voor elkaar, voor de kinderen, voor de momenten die anders zo ongemerkt voorbij glijden. Want eerlijk is eerlijk: hoe vaak scroll je gedachteloos door Instagram, om daarna geen idee meer te hebben wat je eigenlijk hebt gezien?
- We maakten regels. Niet te streng – want we kennen onszelf. Maar duidelijk genoeg:
- Geen telefoons aan tafel
- Geen scrollen in bed
- Eén avond per week zonder scherm (en ja, dat is moeilijker dan het klinkt)
- Notificaties van apps uit, behalve van elkaar en de kinderen
En toen… faalden we
De eerste dagen gingen verrassend goed. We voelden ons fris, aanwezig, rustiger. We lazen zelfs weer een écht boek. Maar toen kwam er voetbal. Of een vriendin die ‘even iets appte’. Of dat ene moment waarop je “toch even” wilde opzoeken hoeveel eiwitten er in een gekookt ei zitten (en je tien minuten later op een kattenmeme zat te lachen).
Maar dat is het echte leven, toch? Het hoeft niet perfect. Het hoeft niet digitaal celibaat. Het gaat om bewustzijn. Om keuzes maken. En af en toe gewoon toegeven dat je YouTube-algoritme je weer een konijnenhol in heeft getrokken.
Wat werkt voor ons
Wat verrassend goed helpt? Elkaar een beetje in de gaten houden, maar zonder oordeel. Gewoon vragen: “Hé, ben je er nog?” Ook werkt het om telefoons fysiek weg te leggen. Niet in je broekzak, maar echt in een lade. En muziek opzetten – dan heb je tóch sfeer, zonder scherm.
Oh, en stiekem: soms zijn die schermvrije avonden het allerleukst. Dan merk je weer hoe grappig de ander is, hoe fijn het is om een spelletje te doen of gewoon te praten. Echt te praten.
En jij?
Ben jij bewust bezig met minder schermtijd? Of zit jij dit toevallig te lezen terwijl je je kinderen net zei dat ze “nu echt even iets anders moeten doen dan op de iPad”? Laat het ons weten, dan voelen wij ons in elk geval niet alleen.
